Saturday, June 29, 2013

بر باغ ما ببار!
بر باغ ما که خنده ی خاکستر است و خون
باغ درخت مردان،
این باغ باژگون.

ما در میان زخم و شب و شعله زیستیم
در تور تشنگی و تباهی
با نظم واژه های پریشان گریستیم .

در عصر زمهریری ظلمت ،
عصری که شاخ نسترن، آن جا،
گر بی اجازه برشکفد، طرح توطئه است!


















عصر دروغ های مقدس
عصری که مرغ صاعقه را نیز
داروغه و دروغ درایان
می خواهند
در قاب و در قفس.

بر باغ ما ببار!

بر داغ ما ببار!
.
.
شفيعي كدكني

Sunday, June 23, 2013

مردم جالبی هستیم، از کسی که جنبش مدنی مردم در سال 88 را محکوم کرده و خواستار برخورد قاطع با آن می شود، انتظار آزادی زندانیان سیاسی را داریم. از آخوند بیزاریم اما به یک آخوند رأی می دهیم. امروز چهارمین سالگرد به خون کشیده شدن جوانان وطن بود، روز ندا، روز اشکان ها. روز کسانی که آقای روحانی برخورد قاطع با آنان را خواستار شده بود.

"سیاوش کسروی"




از دشمن بزرگ نباید ترسید، اما از صوفی منشی (امام یا شیخ) جوانان باید واهمه داشت، جوانی که از آرمان های بزرگ فاصله گرفت، نه تنها کمک جامعه نیست ،بلکه باری به دوش هموطنانش است.

"منتسب به نادر شاه افشار"



Tuesday, June 18, 2013

آقای روحانی این مادر را یادتان نرود 
از سال ٧٨ زمان ریاست جمهوری آقای خاتمی میخواهد بداند چه اتفاقی بر سر فرزندش افتاده...
مادر سعید زینالی دانشجوی کوی دانشگاه ١٣ سال از فرزندش بی خبره، نمیتونه براش تولد بگیره 
نمیتونه عزاداری کنه نمیدانه زنده است یا کشته شده...
١٣ دقیقه، ١٣ ساعت، ١٣ هفته، ١٣ ماه نیست. ١٣ سال است...




Sunday, June 16, 2013

من رای ندادم وُ
خوشحالَ‌م
؛
نه از رییس‌جمهور جدید !























از سکوت قشنگَم !
از نگاهِ عمیقم !
از پوزخندم !
از حسِ بی‌تفاوتی‌ام !
به شادی‌هایِ زودگذرِ مردم
به شلوغی‌هایِ دو روزه !
به خوشبینی‌هایی که عادتِ ایران زمین شده انگار !

؛
من از بزرگ شدنِ افکارم
خوشحالَ‌م

ﺍﺣﻤﺪﯼ ﻧﮋﺍﺩ ﺑﺪ ﻧﺒﻮﺩ - ﺍﺣﻤﺪﯼ ﻧﮋﺍﺩ ﻇﺎﻟﻢ ﻧﺒﻮﺩ - ﺍﺣﻤﺪﯼ ﻧﮋﺍﺩ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﯽ ﺑﻮﺩ!
ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﺩﺭﺩﺳﺮﺁﻓﺮﯾﻨﯽ ﻫﺎﯾﺶ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺑﻮﺩ ..
ﺍﺣﻤﺪﯼ ﻧﮋﺍﺩ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻓﻬﻤﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﺳﺎﺩﻩ ﻭ ﺑﯽ
ﺍﻃﻼﻋﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ - ﺑﻪ ﻣﺎ ﻓﻬﻤﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ۳ ﻫﺰﺍﺭﻣﯿﻠﯿﺎﺭﺩ ﺍﺧﺘﻼﺱ
ﺷﻮﺩ ﻭ ﺁﺏ ﺍﺯ ﺁﺏ ﺗﮑﺎﻥ ﻧﺨﻮﺭﺩ
ﺑﻪ ﻣﺎ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﻭ ﻫﺮ ﭼﻘﺪﺭ ﺑﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺎ ﺑﯽ
ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻓﻘﻂ ﻣﯽ ﻧﺸﯿﻨﯿﻢ ﻭ ﺗﻤﺎﺷﺎﯾﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ
ﺍﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﺳﻌﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﻔﻬﻤﺎﻧﺪ ﻫﻢ
ﺧﻮﺩﺵ ﻫﯿﭽﮑﺎﺭﻩ ﺍﺳﺖ ﻫﻢ ﻣﺎ !


















ﺍﻭ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﻗﻮﻩ ﻗﻀﺎﯾﯿﻪ ﺩﺭ ﺍﺻﻞ " ﻗﻮﻩ
ﻏﺬﺍﯾﯿﻪ " ﺍﺳﺖ ﻭ ﮐﺎﺭﺍﯾﯽ ﺧﺎﺻﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ
ﺍﻭ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﻗﻮﺍﻧﯿﻦ ﺭﺍ ﺩﻭﺭ ﻣﯽ ﺯﺩ ﺗﺎ
ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﺪ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﮔﺬﺍﺭﺍﻥ ﺩﺭ
ﻣﺠﻠﺲ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬﺍﺭﯼ ﮐﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ !
ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﺍﺣﻤﺪﯼ ﻧﮋﺍﺩ ﺑﯽ ﻣﻌﻨﯽ ﻧﺒﻮﺩ !
ﺍﯼ ﮐﺎﺵ ﻓﺮﺻﺖ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮﯼ ﺭﺍ
ﻧﺸﺎﻧﻤﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ ...
ﺍﻭ ﮐﻮﺩﮎ ﺑﺎﺯﯾﮕﻮﺷﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺭﯾﺨﺖ
ﺗﺎ ﺗﺮﮎ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺿﻮﺡ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ !!!

Thursday, June 13, 2013

چقدر اسان مردم را رنگ میزنند،دیروز سبز،امروز بنفش،فردا مشکی،شایدم قهوه ای !

بقول نیچه، احمق کسی است که یک اشتباه را بارها
انجام میدهد و هر بار از ان انتظار نتیجه ای 
متفاوت دارد...


















دوستان گرامی شاهین نجفی هم به انتصابات ایران نه گفت 
درود بر شاهین عزیز


نَه به تَبعیض، نَه به نقض حقوق بشر، نَه به قصاص و دیگر احکام اسلامی، نه به نقض حقوق زنان و کودکان، نه به کودکان کار، نه به بیکاری، نه به گرانی، نه به ایرانی ویران، نه به سوریه و لبنان، نه به دیکتاتوری، نه به حکومت مذهبی، نه به زندانی سیاسی، نه به اعدام و خشونت، نه به گشت ارشاد، نه به فقر، نه به پدران و مادرانی شرمسار، نه به فروش کلیه، نه به فساد مالی، نه به فروش زنان و دختران مان در کشورهای عربی....

23 خرداد 88!!! روز بعد انتخابات؛ چشم دوختم به آمار لحظه به لحظه ی شبکه خبر؛ عکس احمدی نژاد و لبخند منزجر کنندش و یه خط ممتد جلو اسمش که نشوون میداد کااار دیگه تموم شده. همه ی امید و آرزو هامونو به باد داده بودنو با افتخار داشتن حرف میزدن از آرای میلیونی دکتر محمود احمدی نژاد!!!
امروز؛ 23 خرداد 92!!! روز قبل انتخابات؛ دیگه خبری از دکتر احمدی نژاد نیست!!!
با همه ی حرفا و بیانیه ها و همه ی شور و شوق مصنوعی ای که دیروز توو خیابووونا میدیدم، بازم برام سخته شرکت کردن توو انتخاباتی که احتمالا یه کپی رایت کامله از 22 خرداد 88!!!





Monday, June 10, 2013

نسل گند و مزخرفی بودیم. نسلی که واسه همه چیز باید رقابت می کرد. نسل کنکور و انتخاب رشتـه، نسل دعوا سر صندلی مترو، نسل دویدن پشت اتوبوس و چپیدن توی تاکسی. نسل ما لگد کردن رقیب و
گذشتن از روی اون توی خونــش بود. دل به هر کـس دادیم، قبل از ما دل داده بود. سگ دو زدیم واسه شروــــع راهی که قبل از ما همـــــــــــه به آخر خطش رسیده بودند. نسل عـــــــــقده بودیم و آــــــــه حسرت پشت ویراژ ارابه هایی که قیمت خون هــفت پشتمان بود. نسل دیدن و نداشتن، خواستن ونتونستن، رفتن و نرسیدن. نسل توسری خوردن از ننه و بابا. نسل آرزوهایی که تا آخرش بر دل ماند. نسل آهنگ های سوزناک. نسل هایده و عرق سگی با طعم دیازپام.






















 نسل سیگار نامرغوب جگردار. نسلی که یا باید می کرد و یا می داد، تحمل و باج را.[آره جفتش سختهـــ]. به ما که رسید رودخانه ها خشکید، جنگل ها سوخت و ابرها نبارید. به ما که رسید بنزین و شیر با هم کورس گذاشتند. نسل تحریم خمیر دندان . نسل طلاق هفتاد درصد. نسل فیس بــــوک از سر بی کسی. نسل کش دادن دانشگاه از ترس سربازی. نسل درد و دل با دیوار. نسل بحث فلسفی توی تاکسی. نسل دلتنگی برای طعم لب هایی که هــــــرگز نچشیدیم. نسل ماندن سر دو راهی. نسل انتخاب بین بد و بدتر. نسل عقده ی دیده شدن، خوانده شدن، شنیده شدن. نسل جنبش های پنچر. نسل بغض، ناله ، ضجه. ما نسل انقلاب، نسل حماسه ایم.

از خستگی‌ هایم تو هم سر درد داری؟
ما نسل توسری ، خیلی‌ چیزا از دست دادیم

ما را به خودمان درس دادند
و سر امتحان مشغول شدیم به
خود را پس دادن

بی شـــک آن روز خواهد آمد کــــه ما رونوشــت باور هــای دیـگران نباشیم

ای دریغا چه گلی ریخت به خاک !
چه بهاری پژمرد !
چه دلی رفت به باد !
چه چراغی افسرد !
هر شب این دلهره ی طاقت سوز
خوابم از دیده ربود
هر سحر چشم گشودم نگران :
چه خبر خواهد بود ؟
سرنوشت ِ دل من بود درین بیم و امید
آه ای چشمه ی نوشین حیات !
ای امید ِ دلبند !
گرچه صدبار دلم از تو شکست
هیچ گه از لب ِ نوشت نبریدم پیوند
آخر ای صبحدم ِ خون آلود
آمد آن خنجر ِ بیداد فرود
شش ستاره به زمین درغلتید
شش دل ِ شیر فروماند از کار
شش صدا شد خاموش
بانگ ِ خون در دل ِ ریشم برخاست
پر شدم از فریاد
هفتمین اختر ِ این صبح ِ سیاه
دل ِ من بود که بر خاک افتاد




.. یاوه مگو دیکتاتور!
اینجا ایران است.





















نبین اگر گاهی گرسنه می خوابیم.
نبین اگر گاهی
یکی به زندان وُ دیگری درماندۀ زندگی ست.
امتحان کنید!
ما دوباره بر خواهیم خاست،
ما دل و دستِ خستۀ خویش را
در خونِ سیاوش خَضاب بسته ایم.
امتحان کنید!
او که باد می کارد
تنها توفانِ تشنه درو خواهد کرد.
..

علی صالحی

من ؛ مسعود علیزاده ، سال ۸۸ رای دادم و رای من گم شد و کهریزک جای رای من بود و بهای پیدا کردن رای‌ام ، شکنجه بود و کشتار و ... از آنجایی که در دوره ریاست جمهوری احمدی نژاد شاهد مشکلات زیادی در ایران بودم و نمی خواستم که مجددا این مشکلات با شدت بیشتری ادامه پیدا کنند و از آنجایی که آقای میر حسین موسوی را به عنوان کسی که می توانست این بحران را بهبود بخشد قبول داشتم به ستاد ایشان رفته و به فعالیت در ستاد ایشان پرداختم تا کودتای انتخابات که با شوک بزرگی مواجه شدیم ، به طوری که این تقلب بزرگ در ذهن هیچ کس نمی گنجید ، و من در گیر و دارهای اعتراضات انتخاباتی در روز ۱۸ تیر بازداشت و و روانه ی کهریزک شدم ...



















 روزها و لحظاتی که در آنجا سپری شد ، همیشه ذهن من را آزار می دهد. سال ۹۲ دیگر دنبال رای خود نخواهم گشت چرا که شکنجه و کشتار را دوست نمی دارم .
این تحلیل و تصمیم شخصی من است و شما هم هر گونه که صلاح می دانید تصمیم بگیرید ...


Friday, June 7, 2013

دلم گرفته، برای غروب جمعه نیست برای یه عمر حقارتمونه، برای اینکه هیچگونه حقی توی این نظام کثیف نداریم، شو راه میندازن و گدایی رای میکنن اما همونی که پارسال خودشون تاییدش کردن ما بهش رای دادیم رو ساکتش کردن.
دلم گرفته، دلم میخواد مثل 88 دوباره فرصت داشته باشم فریاد بزنم فریاد بزنم مرگ بر دیکتاتور مرگ بر خامنه ای... ولی حیف ، صد حیف که دیگه مردی نمیبینم برای همراهی
دلم گرفته از انسان نبودنمون از سی و خورده ای سال تحقیر.
لعنت به تو خمینی لعنت به تو خامنه ای





Thursday, June 6, 2013

کانادا قتل عام زندانیان سیاسی ایران در تابستان 1367 را به عنوان جنایت علیه بشریت به رسمیت شناخت


اتاوا- امروز پارلمان کانادا ، لایحه ی کشتار زندانیان سیاسی ایران در تابستان 1367 را مورد بررسی قرار داد و شجاعانه و به اتفاق آرا، تحت قانون بین الملل، آن را به عنوان جنایتی علیه بشریت به رسمیت شناخت. به این ترتیب، در بیست و پنجمین سالگرد کشتار زندانیان سیاسی ایران، کانادا اولین کشور در جهان است که جنایتی را که طی آن نزدیک به 5000 زندانی سیاسی کشته شدند را، جنایت علیه بشریت قلمداد می کند.

لایحه ی یادشده توسط آقای پاول دوئر، منتقد امور خارجه ی حزب دمکرات نو کانادا (ان- دی – پی ) در پارلمان کانادا

عرضه شد و مورد پشتیبانی همه ی احزاب پارلمانی قرار گرفت. گذشته از جنایت علیه بشریت قلمداد کردن کشتار زندانیان سیاسی در تابستان 1367، لایحه ی مذکور با نام گذاری روز اول ماه سپتامبر به عنوان روز همبستگی با زندانیان سیاسی در ایران مبارزات جاری برای تأمین حقوق بشر در کشور را برجسته کرد.

در کانادا کمپین “قتل عام 88 ” که در برگیرنده ی ایرانی- کانادائی های دانشگاهی، حقوقدان، روزنامه نگار، فعالین کارگری و حقوق بشر می باشد برای برگزاری بیست و پنجمین سالگرد کشتار زندانیان سیاسی در تابستان 1367 تلاش می کند.

کاوه ی شهروز حقوقدان و سخنگوی کمپین ” قتل عام 88 ” گفت : من از طرف کمپین ” قتل عام 88 ” و هزاران خانواده ی داغداری که عزیزانشان را در کشتار تابستان 1367 از دست داده اند، از اعضای پارلمان کانادا به خاطر قدم بزرگ و تاریخی ای که امروز برداشتند تشکر می کنم. “آنها که در کشتار تابستان 1367 دست داشتند امروز همچنان در قدرتند . اما امروز پارلمان کانادا برای جوابگویی و حکم کردن قانون ایستاد.”

در کنفرانس مطبوعاتی ای که پیش از تصویب لایحه برگزارشد، آقای پاول دوئر (نماینده ی پارلمان از حوزه ی اوتاوا سنتر حزب دمکرات نو کانادا) تآکید کرد که این لایحه مهم پشتیبانی هر سه حزب ان دی پی، لیبرال و محافظه کار را دارد. و آقای ایروین کوتلر (نماینده ی پارلمان کانادا از حوزه ی ماونت رویال حزب لیبرال کانادا) اضافه کرد: ضمن ابراز همدردی با خانواده قربانیان بر قبول این لایحه تأکید کرد. و آقای جیمز بزان ( نماینده ی پارلمان از حوزه ی سلکریک- انتر لیک – حزب محافطه کار کانادا) کوشش کنشگران حقوق بشر حقوق بشر که جنایات سران جمهوری اسلامی را مستند می کنند، مورد توجه قرار داد.

برای بسیاری از ایرانی- کانادائی ها، قتل عام تابستان 1367، که طی آن نزدیک به 5000 زندانی سیاسی در کمتر از دو ماه کشته شدند، جنبه ی شخصی و سیاسی دارد.

نینا طوبایی، عضو کمپین “قتل عام 88 ” بیان کرد: ” برادرم سیامک طوبایی در سن 18 سالگی در سال 1367 اعدام شد. دو نفر از دایی هایم پیش از آن در دهه ی 1380 توسط جمهوری اسلامی کشته شدند. مادرم که رنج از دست دادن دو برادر و پسرش را طی این سالها تحمل کرده و نیز بستگانم پس از آن هر گز روی آرامش ندیده اند.

ما احساس می کنیم که به اجرای عدالت نزدیک می شویم؛ ازاین بابت از پیشگامی کانادا در به رسمیت شناختن آن جنایت علیه بشریت تشکر می کنم.”
















اطلاعات زمینه

طرح لایحه همزمان شد با کمپین جهانی در بیست و پنجمین سالگرد آن جنایت برای بزرگداشت وبرگزاری یادمان آن انسانهای شریفی که در گورستان دسته جمعی خاوران و یا دیگر گورهای دسته جمعی ایران غنوده اند.

در تابستان 1367 آیت الله خمینی طی فتوایی دستور داد که همه ی زندانیان سیاسی که در موضع مخالفت با جمهوری اسلامی ایران هستند اعدام شوند. نزدیک به 5000 زندانی سیاسی در آن تابستان قتل عام شدند و تا امروز رژیم ایران از پذیرش مسئولیت آن سر باز زده است. این رژیم حتی خانواده های آن زندانیان سیاسی را از برپایی مراسم یادمان و بزرگداشت برای آنها منع کرده است.

متنی که به تصویب پارلمان کانادا رسید

پارلمان کانادا لایحه ی زیر را امروز به اتفاق آرا به تصویب رساند.

“این مجلس کشتار جمعی زندانیان سیاسی ایران در تابستان 1367 را جنایت علیه بشریت قلمداد کرده و آن را محکوم می کند؛ و در بزرگداشت یاد آن هایی که در گورستان دسته جمعی خاوران و دیگر گورهای دسته جمعی ایران به خاک سپرده شده اند، روز اول سپتامبر را روز همبستگی با زندانیان سیاسی ایران اعلام می دارد.”



تاریخچه قتل عام

این تابستان بیست و پنجمین سالگرد بزرگترین شقاوت دولتی در تاریخ معاصر ایران است. در تابستان 1367، به فاصله ی کوتاهی پس از جنگ ایران و عراق، دولت ایران هزاران زندانی سیاسی را به خاطر باورهایشان اعدام کرد.

دستور این قتل عام توسط رهبر مذهبی ایران، آیت الله خمینی صادر شد. هر شاخه ای از دولت وقت ایران در اجرای دستور قتل عام، نقشی بازی کرد. تا امروز هیچ کس برای انجام آن جنایت علیه بشریت، مسئولیتی به عهده نگرفته است و اجساد قربانیان آن جنایت همچنان در گورهای دسته جمعی گوشه و کنار ایران است. (برای اطلاع بیشتر می توانید به وبسایت کمپین ” قتل عام 88 ” مراجعه کنید.)

کمپین ” قتل عام 88 ” براین باور است که شناسایی بین المللی آن کشتار دسته جمعی به عنوان جنایت علیه بشریت، اولین گام برای به دست آوردن عدالت در رابطه با قربانیان کشتار جمعی تابستان 1367 و خانواده هایشان می باشد.

درباره ی کمپین ” قتل عام 88 “

کمپین “قتل عام 88 ” در برگیرنده ی ایرانی- کانادائی های دانشگاهی، حقوقدان، روزنامه نگار، فعالین کارگری و حقوق بشری می باشد . اگر چه بعصی از اعضای کمپین به تشکل های سیاسی تعلق دارند ولی کمپین “قتل عام 88 ” به هیچ تشکل و حزب سیاسی وابستگی ندارد.

یکی از هدف های کمپین “قتل عام 88 ” این است که قانونگذاران کانادایی را ترغیب کند که کانادا – خانه ی یکی از بزرگترین جمعیت ایرانیان پراکنده در جهان - اولین کشوری در جهان باشد که به رسمیت بشناسد آنچه را که بسیاری از تشکل های پیشتاز بین المللی در زمینه ی حقوق بشر مانند: دیده بان حقوق بشر و مرکز اسناد حقوق بشر ایران، پیش از این به رسمیت شناخته اند. و آن این که کشتار جمعی زندانیان سیاسی ایران در تابستان 1367 ، تحت قانون مرسوم بین المللی و اساسنامه دادگاه جنایی بینالمللی رم، جنایت علیه بشریت محسوب می شود.

درگیری خونین باند مافیایی وقطع حداقل امکانات زندانیان بدلیل عدم شرکت در مراسم سال مرگ خمینی

بنابه گزارشات رسیده غروب روز سه شنبه ۱۴ خرداد ماه در پی عدم شرکت زندانیان در مراسم سال مرگ خمینی باند مافیای زندان که به دستور مسئولین زندان عمل می کنند با زندانیان بی دفاع و معترض علیه شرایط قرون وسطایی با چاقو و سایر وسایل سرد حمله بردند و زندانیان را به شدت مجروج کردند.

به گزارش خبرنامه ملی ایرانیان از فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران؛ تعدادی از زندانیان دچار زخمهای عمیق و خطرناکی شدند و حداقل ۵ نفر از آنها به بیمارستانهای خارج از زندان منتقل شدند.





Sunday, June 2, 2013

ایران در سایه دار است منشینید خموش

از همه ایرانیان آزاده که از فقر و گرانی و تبعیض و فشارهای اجتماعی و سیاسی جان به لب رسیده اند میخواهیم روز 21 خرداد ماه بعد از بازی تیم ملی ایران و لبنان با شعار نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران به استادیوم آمده و بعد از آن اعتراضات را به خیابان بکشانیم . اگر این اعتراضات فراگیر شود میتواند انتصابات جمهوری اسلامی را برای آنها تبدیل به شکست مهلک کند . 
دوستان این را بدانید ما نیز باید به مانند مردم ترکیه و مصر و تونس اگر به خیابان بازگشتیم ، خیابان را ترک نکنیم و تا رسیدن به پیروزی در صحنه باقی بمانیم. 

در راه آزادی چیزی برای از دست دادن نداریم بجز زنجیرهایمان .