تــحت پیـــگرد

من ؛ مسعود علیزاده ، سال ۸۸ رای دادم و رای من گم شد و کهریزک جای رای من بود و بهای پیدا کردن رای‌ام ، شکنجه بود و کشتار و ... از آنجایی که در دوره ریاست جمهوری احمدی نژاد شاهد مشکلات زیادی در ایران بودم و نمی خواستم که مجددا این مشکلات با شدت بیشتری ادامه پیدا کنند و از آنجایی که آقای میر حسین موسوی را به عنوان کسی که می توانست این بحران را بهبود بخشد قبول داشتم به ستاد ایشان رفته و به فعالیت در ستاد ایشان پرداختم تا کودتای انتخابات که با شوک بزرگی مواجه شدیم ، به طوری که این تقلب بزرگ در ذهن هیچ کس نمی گنجید ، و من در گیر و دارهای اعتراضات انتخاباتی در روز ۱۸ تیر بازداشت و و روانه ی کهریزک شدم ...

 روزها و لحظاتی که در آنجا سپری شد ، همیشه ذهن من را آزار می دهد. سال ۹۲ دیگر دنبال رای خود نخواهم گشت چرا که شکنجه و کشتار را دوست نمی دارم .

این تحلیل و تصمیم شخصی من است و شما هم هر گونه که صلاح می دانید تصمیم بگیرید ...