8 سال گذشت و حالا که به دقت نگاهی به اطرافم میندازم میبینم که احمدی نژاد نفهم 8 سال کشور عزیزمان را به سیاهی و تباهی کشاند و چیزی جز خاکستر برایمان به جا نگذاشت . تو این 8 سال من مسعود و محسن دوتا از دوستهای خوبم رو به خاطره اعتیاد از دست دادم ، دو تا دوستی که اگه فرصت شغلی براشون پیدا میشد الان تشکیل خانواده داده بودند و زیر خاک نبودند. و مطمئنم امثال مسعودها و محسنها تو این 8 سال زیاد بودند.
8 سال گذشت روز به روز نگاه افراد خانواده ها به یکدیگر غریبه تر شد،
8 سال گذشت و سفره هامون فقیرانه تر شد،
8 سال گذشت فقر و فحشا روز به روز بیشتر شد ،
8 سال گذشت زندانها پر شد از آدمهایی که برا سیر کردن شکم و نیاز جسمیشون مجبور شدند دست به هر کاری بزنند ،
8 سال گذشت پولهای کلانی از بیت المال دزدیده شد بدون اینکه آب از آب تکان بخوره ،
8 سال گذشت و مادران فرزندانی که فقط معترض بودن به عدم دموکراسی در ایران مثل ندا آقا سلطان ، فرزاد کمانگر ، ترانه موسوی، ستار بهشتی و ... عزادار شدند ،
خیلی دوست دارم از نزدیک تو چشم احمدی نژاد نگاه کنم و بهش بگم آخه بی عرضه تو که شهامت نداشتی جلوی هیتلر زمان [خامنه ای] قد علم کنی و وظایف خودتو درست انجام بدی چرا مسئولیت قبول کردی؟
البته دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد یه خاصیت خوبیم واسه من داشت و اونم این بود که به خاطر فشارهای روحی و روانی که ناشی از اتفاقهایی دردناکی مثل خرج کردن پولهای کلان برای حرمهای امامان و امام زادگان در کشور عراق و یا خرج های پولهای کلان برای ارسال مهمات و نیرو به سوریه برای دفاع ار بشار اسد ظالم در حالی که مردم کشور خودم در فقر و گرسنگی دست و پنجه نرم میکنند از مسلمان بودم نفرت پیدا کردم و به یک بلوغ فکری رسیدم و تصمیم گرفتم یک آزاد اندیش باشم .اما همچنان نگرانم ، آخه مترسک بعدی با رنگ بنفش اومده . ما میگیم خر نمیخوایم پالون خر عوض میشه
.
.
No comments:
Post a Comment