تــحت پیـــگرد

باز هم محرم، این ماه عذاب آور که سوهان جان و روان آدمی است از راه رسید! محرم می آید و با خود نکبت و مصیبت و ماتم و پریشان حالی می آورد.

محرم می آید و کودکان قربانی آموزه های خطرناک دینی می شوند و یاد می گیرند تا اشک ریخته و التماس کنند و چس ناله سر دهند به جای اینکه بر خود و توانایی های شان تکیه کرده و اهداف شان را دنبال کنند.

محرم می آید و جوانان و نوجوانانی که نیازهای جنسی شان سرکوب شده، به بهانه عزاداری در برابر جنس مخالف خود نمایی کرده و چهره، عضلات، لباس ها و زیبایی شان را نشان می دهند، می توان نامش را جفت یابی در مزخرف ترین شرایط گذاشت.

روحانیون و مداحان در همین ماه خرج زندگی شان را از راه در آوردن اشک مردم، کسب می کنند و مردم ساده دل و احساسی ما، برای مرگ یک بیگانه ای که به طمع خلافت کشته شده، فرق سرشان را نیز می شکافند.

برای داشتن ملتی افسرده، جامعه ای مرده، مردمانی غمگین و ناامید و نسلی خرافاتی و خرد ستیز و گمراه و دانش به دور، همین کارناوال محرم کافیست! هر مملکتی که یک ماه مشغول عزاداری مداوم باشد، رو به تباهی و فلاکت رفته و ارزش های اخلاقی و اجتماعی در آن ملک فروکش کرده و به بیراهه می رود.

به امید برچیده شدن این سنت متحجرانه و قرون وسطایی که جز مردم آزاری و زیر پای گذاشتن حقوق شهروندی چیزی دیگری به ارمغان ندارد.

.

.

سیروس پارسا