تــحت پیـــگرد

به یاد رفیق و همسنگر ابدی روزها و شبهای تنهاییم:

با تو عشق را آموختم و زندگی را

با تو اجتماع را

با تو دریافتم که عشق و آزادی جدایی ناپذیرند

با تو که سالهاست آغاز سال نو را با تو همراهم،از اولین لحظه ی سال تا آخرین لحظه اش

با تو که با شقایقت باید کفن پوشید

با فریاد زیر آب غرق باید غرق شد

با پرنده ی مهاجر در اوج آسمانه به پرواز در می آیم

با برادر جان وارث تمنای عشق و آزادی میشوم

با گل با رون زده ات باران نخورده خیس در دریا افتاده میشوم

با بوی گندم تشنه تر میشوم از بغض

با یاور همیشه مومن......

با صدا و آوازت که استخوان را خاکستر می کند و با آن دیگر هیچ پسوند وپیشنودی برای نامت وجود ندارد و اگر هم خودت بخواهی هیگاه نتوانی که ترکمان کنی که عمقی از زندگی گشته ای و هر روز عمیق تر میشوی.

به سلامتی تو که فریاد میزنی:بر دلم داغ شقایق/از عذاب تلخ مردم...و اینگونه دردهایم با دردهایت پیوندی ابدی میخورد.

با تو که زندگی را برایم صدای توست و پیمانه ای می و سیگاری بر لب و بی تو خاموشم

به امید روزی که با سیاه مستی ای بی پایان در کنارت و با آواز شقایقت اشکهایم را به پایان برسانم و تنها آرزویم را شریک باش

تنها آرزویم برای زندگی خودم...

.
.
ج - سبــــحانی