تــحت پیـــگرد

وقتی قشری به اصطلاح روشنفکر و تحصیلکردۀ مملکت ، راهِ مبارزه را بلد نیستند فاتحۀ آزادی را باید خواند .
شمایی که گیر دادید به نخریدنِ «آجیلِ شبِ عید» اگر خیلی دلتان به حالِ مردم و این مملکت میسوزد !
بجایِ اینکه زوم کنید رویِ مراسمِ آیینی و سنتیِ شبِ عید که تنها چیزیست که از فرهنگِ اصیلِ ایرانی باقی مانده ، یک فکر اساسی کنید !
اگر راست میگویید و معترضید مردم را آگاه کنید و بر ضدِ خرافاتی که بزور وارد ایران شده است مبارزه کنید !
مثلا: شبهایِ ماه رمضان زولبیا ، بامیه ، حلیم و آش نخرید !
روزِ عیدِ فطر پولتان را به کسانی بدهید که واقعا محتاجند نه کمیتۀ امدادِ عمام !
روزِ عیدِ قربان به جایِ کشتنِ دسته جمعیِ گوسفندان ، به باغ وحشی بروید و به حیواناتِ زبان بسته لطف کنید !
شبهایِ ماهِ محرم به جایِ زنجیر زدن ، قمه زدن ، عَلم کشیدن و نذری دادن به یک مُشت شکم پرستِ خرافاتی ، به محله هایِ فقیر نشین بروید تا ببینید به جایِ صدایِ گوش خراشِ طبلِ دسته هایِ سینه زنی ، صدایِ شکمهایِ گرسنه از کدام خانه می آید؟

و یا به جایِ اینکه پولتان را ببرید تویِ کشورهایِ عربی و خرجِ یک مُشت سنگ و 

آهن و پارچه کنید و خدا را دور بزنید ، به فکرِ مدرسه هایی باشید که سیستمِ گرمایشیِ سالمی ندارند و دسته گل هایمان رآ میسوزانند!

یا به روستاهایی بروید که از یک زلزلۀ 1و2 ریشتری هم میترسند و محتاجِ سقفی محکمند !

و یا به سراغ کودکان پرورشگاهی ، سالمندان و معلولین بروید !

و..

و در آخر به همۀ به اصطلاح مبارزانِ جنگِ نرم در این فضایِ مجازی پیشنهاد میکنم کمی مردتر باشید و در همین شبِ چهارشنبه سوری ، مبارزۀ نرمتان را گرم کنید بدونِ ترس از سوختن!

چون این آتشی که به پا می خیزد هر چه باشد کمتر از 34 سال سوختنِ این نسلِ سوخته است!