چرا این روزنامه نگارها الان باید در زندان باشن؟ فقط به جرم غمخواری مردم؟ به جرم پرداختن به مشکلات مردم؟ نوشتن از فشارهای اقتصادی که روی قشرهای مختلف تحمیل می‌شه؟ نوشتن از مشکلات مردم زلزله زده؟ نوشتن از کمبودهای مدرسه‌های مناطق محروم که بهآتش سوزی و سوختن بچه‌ها منجر می‌شه؟ نوشتن از بحران تصادف‌های جاده‌ای در ایران؟ نوشتن از مشکلات کارگران و قشرهای کم درآمد؟ نوشتن از مشکلات جانباز‌ها و بازمانده‌های جنگ هشت ساله؟ پرداختن به مشکلات مردم مناطق مرزی؟ نوشتن دربارهٔ ادبیات و هنر مملکت و یادآوری بزرگی پیشکسوتان این حوزه‌ها؟ چرا باید بازداشت بشن و روز و شبشون رو دور از خانواده توی سلول‌های زندان سپری کنن؟
چون عاشق نوشتن هستن و با وجود تمامی مشکلات روزنامه نگاری در ایران و با چندرغاز حقوق، هنوز کم نیاوردن و می‌نویسن؟ باید توی زندان باشن چون سعی می‌کنن خبر دروغ به خورد مردم ندن؟ سعی می‌کنن حرفه‌ای‌تر از اون چیزی که در مملکت ما سال‌ها راه و روش شده، کار کنن؟ بازداشت روزنامه نگارها اتفاق تازه‌ای نیست توی مملکت ما. تعدادی که از سال‌ها پیش به جرم نوشتن واقعیت‌ها توی زندان هستن و طبق حکم‌هایی که گرفتن ماه‌ها و سال‌ها باید توی زندان باشن. اگر مردم نسبت به زنداني شدن آن‌ها واکنش نشون می‌دادن شاید الان در زندان نبودن. نمی‌خوام قهرمان پروری کنم که هیچ اعتقادی بهش ندارم اما معتقدم این روزنامه نگارها انسان‌های شریفی هستند. اگر باور نمی‌کنید اسم‌ها رو توی اینترنت جست‌و‌جو کنید و گزارش‌ها و نوشته هاشون رو بخونید و ببینید چه قدر دلسوزانه دربارهٔ مردم و مشکلاتشون می‌نویسن. می‌تونستن جذب کیهان و رسالت و جمهوری و ابرار و صدا و سیما و رسانه‌هایی از این دست بشن و از حقوق و مزایا و امنیت شغلی برخوردار باشن و هر روز مشتی دروغ و دبنگ به خورد ملت بدن و برای شعور مخاطب سر سوزنی ارزش و احترام قایل نباشن. اما این کار رو نکردن و توقیف و بلاتکلیفی و حقوق‌های نصفه و نیمه و عقب افتاده رو تحمل کردن که شریف بمونن. زندان و تحمل این سختی‌ها حقشون نیست. این روزنامه نگارها دربارهٔ مشکلات و گرفتاری‌های مردم سکوت نکردن؛ حقش نیست مردم در برابر زندانی شدن این دوستان سکوت کنن.
.
.
بر گرفته از وبلاگ لیلا ملک محمدی
No comments:
Post a Comment